Toen ik het prentenboek Midwinternacht van Rick de Haas van kinderboeken.nl kreeg, voelde het meteen als een klein feestje. Alleen al de omslag, met de warme gloed van het huis in de winterse nacht, maakte mij nieuwsgierig naar het verhaal dat zich binnen zou afspelen. Het boek straalt die typische knusse wintersfeer uit die je zo graag wilt voelen in december.
Een magisch voorleesmoment
We besloten het boek te bewaren voor een speciaal moment. Op een koude avond, met de kerstboom aan en een beker warme chocolademelk, kropen we samen op de bank. Het voelde alsof we zelf bij oma op bezoek gingen. Mijn kinderen waren meteen geboeid door de sfeervolle illustraties. Rick de Haas weet als geen ander hoe je een huis warm en uitnodigend tekent, zelfs als het buiten donker en koud is.
Het verhaal raakt
Het verhaal begint bij oma, die haar eerste kerst zonder opa viert. Dat vond ik persoonlijk heel mooi en ontroerend. Het thema gemis tijdens de feestdagen is herkenbaar, en het boek weet dat gevoel op een liefdevolle manier te brengen. Oma bereidt alles voor, maar haar familie laat op zich wachten. Gelukkig is ze niet helemaal alleen: in haar huis wonen vijf kleine spookjes. Mijn kinderen vonden het geweldig om deze spookjes op elke bladzijde te zoeken. Ze zijn grappig en een beetje ondeugend, precies zoals kinderen dat leuk vinden.
De spookjes willen oma opvrolijken en bedenken een plan: ze verkleden zich als haar familie en zelfs als de beeldjes uit de kerststal. Dat zorgde bij ons voor veel gelach. Mijn kinderen leefden helemaal mee en konden niet wachten tot oma haar verrassing zou ontdekken.
Samen ontdekken
De illustraties zijn een feest om naar te kijken. Op elke pagina valt er iets nieuws te ontdekken. Het contrast tussen het warme huis en de koude nacht is prachtig weergegeven. Mijn kinderen wezen steeds weer nieuwe details aan: een spookje achter het gordijn, de lichtjes in de kerstboom, of oma die even droomt bij het raam.
Wat ik heel fijn vond, is dat het boek uitnodigt tot gesprek. We praatten samen over missen, over hoe het is als iemand er niet meer is, maar ook over hoe je elkaar kunt opvrolijken. Het verhaal biedt troost, maar ook hoop en humor. De spookjes zijn misschien niet echt, maar ze staan voor die onverwachte lichtpuntjes die je soms zo nodig hebt.
Een hartverwarmend einde
Het einde van het boek is magisch en een beetje mysterieus. Oma valt uiteindelijk in slaap terwijl beneden gezang klinkt, en de spookjes verdwijnen stilletjes. Mijn kinderen vonden het grappig dat de schapen uit de kerststal ineens echt waren geworden. Het zorgde voor een glimlach en een fijn gevoel bij het sluiten van het boek.
